Dwudzieste ósme dzieło wybrała pscenarzystka Andrea Sedláčková.

„Toyen jest malarką, z którą jestem najbardziej związana spośród wszystkich czeskich autorów. Spędziłam kilka lat z tą tajemniczą osobą, najpierw realizując film dokumentalny „Toyen, baronowa surrealizmu”, a następnie pisząc książkę biograficzną „Toyen, pierwsza dama surrealizmu”. Ze zbiorów wybrałam dzieło pochodzące z szczytowego okresu twórczości malarki, obraz Pejzaż jeziorny z 1929 roku. Urzeka nas kolorami i tajemniczością, rozpoznamy jezioro i piaszczystą plażę, być może nawet pobliską jaskinię lub las. Ale musimy zaangażować naszą wyobraźnię, tak jak Toyen, która w ten sposób komunikuje się z nami bezpośrednio. Obraz po raz pierwszy wystawiono publicznie pod koniec lutego 1930 roku w Pradze w miejscu: „Aventinská masarda”. Wernisaż nowych obrazów Toyen i Štyrskiego zakończył zachwycony poeta Vítězslav Nezval wzniosłymi słowami: „Panie i Panowie! Rozejrzyjcie się! Ile niezwykłych zjawisk! Gdybym był bogaty, założyłbym galerię Štyrskiego i Toyen. Chciałbym zachować to zjawisko dla wszystkich.” Udało mu się to, gdyż został szczęśliwym posiadaczem tego właśnie płótna, które wisiało w praskim mieszkaniu poety aż do jego śmierci. Obraz został zdjęty ze ściany dopiero przez wdowę Fáfinkę i sprzedany w 1967 r. Centralnej Galerii Czeskiej, gdzie przez wiele lat był eksponowany w Nelahozevsi, a później, w ramach reorganizacji, został nabyty przez Galerię w Ostrawie. Toyen tak spodobała się nazwa obrazu, że wykorzystała ją ponownie w innym dziele w 1931 r., które jednak nie było wystawiane przez ponad sześćdziesiąt lat. Z tego powodu jest wspaniałe, że ten „fenomen”, a więc obraz Krajobraz jeziorny nr 1, jest zachowany w GVUO dla nas wszystkich, miłośników twórczości Toyen.” (Andrea Sedláčková)

Zanim zostanie wybudowany nowy budynek Galerii sztuk pięknych w Ostrawie, prawidłowo spotykać będziemy się z dziełami wybranymi przez różnorodne postacie od pisarzy, artystów, architektów, naukowców, muzyków i innych profesjonalistów, których wrażliwość i pomysły kwalifikują ich do tego, by stali się kuratorami wystawy jednego dzieła.

Robert V. Novák i Zuzana Burgrová