Projekt wystawy Kateřiny Šedé jest ściśle związany ze zakupami do kolekcji GVUO w roku 2018. Po wystawie Jána Mančuški jest drugą z serii nadchodzących wystaw ZYSKI 2018, którą GVUO zamierza bardziej szczegółowo przedstawić twórczość artystów, którzy wywarli znaczący wpływ na sztukę czeską lub na nią obecnie wpływają. 

Swoim tytułem wystawa nawiązuje do jednego z najobszerniejszych projektów artystki - „Bedřichovice nad Temží” (2011–2015). W ciągu pięciu lat obywatele Bedřichovic (80) pierwotnie zostali przeniesieni ku słynnemu TATE Modern w Londynie („Od nevidím do nevidím”, 2011), gdzie zachowywali się tak samo jak w soboty w swojej wiosce, a w kolejnych latach tego samego dnia 3. 9. (2012─2015) celebrowali z autorką nowo wytworzone święto Bedřichovic. Podczas swojej drogi tam i pomyślnie z powrotem wszystko zakończyli uroczystym otwarciem nowego placu miejskiego („Bedřichovice nad Temží”, 2015), który stał się brakującym centrum miasta. Jego niezwykłym wyglądem autorka pomyślnie wróciła wszystko do początków, o czym świadczą elementy użyte z okolic „Tate”, metra, Tower Bridge, Tamizy i piętrowego autobusu, ikony Londynu. 

Kateřina Šedá (* 1977), laureatka nagrody Jindřicha Chalupeckégo (2005), prezentowała swoje prace na prestiżowych prezentacjach sztuki współczesnej, a także w renomowanych galeriach światowych. Do stworzenia samodzielnego projektu zaprosili ją m.in. LIAF w Norwegii (2019), IHME w Helsinkach (2016), SF MOMA w San Francisco (2013 - 2014), Tate Modern w Londynie (2011) i inni.  Wystawiała np. na 16. Międzynarodowym Biennale Architektury w Wenecji (2018), MMOMA w Moskwie (2016), Echigo-Tsumari Art Triennale w Japonii (2015), na 58. Międzynarodowym Biennale Sztuki w Wenecji (2013), na Kunstmuseum Luzern (2012), Mori Art Museum w Tokio (2010), New Museum w Nowym Jorku (2009), Manifesta 7 w Bolzano (2008), 5. Berlin Biennale (2008), na Renaissance Society w Chicago (2008) lub na Documenta 12 w Kassel (2007).  Swymi pracami jest reprezentowana w wielu kolekcjach w Czechach i za granicą.

Metody artystki od początku jej twórczości wywołują poruszenie na współczesnej scenie artystycznej. Metodami twórczymi porusza się na pograniczu architektury, urbanistyki, socjologii, antropologii lub etnografii. Swoją twórczością „protestuje przeciwko schematom, do których się sztuka zamyka” (V. Kokolia), jest mocno zakorzeniona w życiu współczesnym.   

Yvona Ferencová