akryl, płótno, 100 × 150 cm

zakupiono w roku 2019 przy wsparciu Ministerstwa Kultury RC

Obrazy Skrepla nie należy postrzegać wyłącznie jako eksperymenty formalne, lecz przede wszystkim jako odciski procesów psychologicznych, w których artysta stara się wyzwolić z racjonalnych schematów i zamierzonych bądź przedstawiających ujęć. Procesualna spontaniczność naturalnie generuje obsesje wypływające z podświadomości, które materializują się jako postaci z długimi włosami, koty czy psy. Malarstwo bywa często kontaminowane innymi materiałami, jak spray, lub przekształca się w trójwymiarowe instalacje trash artu i rzeźby. Żywiołowa spontaniczność, irracjonalność i podświadomość stanowią fundament również dla tych przestrzennych obiektów.

Nieskończone warstwy materiałów — zszywane, klejone i przedłużane — nie są kompozycją zaplanowaną, ich nakładanie ma charakter automatyczny. Pozycja Skrepla na czeskiej scenie artystycznej jest wyjątkowa właśnie dzięki jego zawodowemu zapleczu. Jako wykształcony teoretyk sztuki subwersyjnie podważa wszelkie formalne ramy i w procesie twórczym pozwala swobodnie przemawiać głębszym warstwom własnej psychiki. Porzucając rozum, refleksję i zakorzenienie na rzecz bezpośrednich, płynnych afektów, zbliża się do wewnętrznie prawdziwego wyrazu samego siebie.

Obrazy nabyte do kolekcji są typowym przykładem stylu Skrepla. Zawierają obsesyjną ikonografię zwierząt i noszą ślad jego charakterystycznego gestycznego pisma malarskiego, w którym występuje nakładanie i rozprowadzanie pastozowych warstw farby.

Tłumaczenie wykonane przy pomocy AI (ChatGPT).