Czeski malarz i grafik Zbyšek Sion studiował w Szkole Rzemiosł Artystycznych w Brnie, w Szkole Artystycznej Josefa Vodrážki w latach 1957–1958, a następnie w atelierze Jiříego Horníka i Karla Součka na Akademii Sztuk Pięknych w Pradze w latach 1958–1964. Tutaj zapoznał się z silnym pokoleniem artystów, takich jak Karel Nepraš, Bedřich Dlouhý i Jan Koblasa. Synonimem twórczości Siona stał się w dużej mierze groteskowy sarkazm, który towarzyszy całej jego twórczości. Początkowo jego twórczość wyruszyła na drogę abstrakcji, balansując na granicy malarstwa gestycznego. Typowe dla Siona były dzieła, które noszą przypowieść moralną, a pojawiły się u niego w dużym stopniu płótna, wywołujące katastrofalne wizje. Autor ten jest uważany za jednego z pierwszych nieformalnych artystów czeskiej sceny artystycznej, wraz z innymi, takimi jak Aleš Veselý, Antonín Tomalík i Vladimír Boudník, występował przeciwko ustalonym konwencjom malarskim i porzucił tradycyjne środki wyrazu w sztuce. Ich prace były prezentowane na tak zwanych konfrontacjach, półlegalnych wystawach, które odbywały się w atelierach Jiříego Valenty i Aleša Veselégo w 1960 roku.