Pływanie jest jednym z częstych tematów kubizmu. Motyw znajdziemy u Paula Cézanne'a, którego obrazy z licznymi grupami postaci nad wodą były wzorem kompozycji figuralnych Pabla Picassa, André Deriny i George'a Braque. Oprócz Emila Filli, Bohumila Kubišty, Antonína Procházki, Josefa Čapka i Vincenca Beneša, Špála wykorzystał również możliwość pokazania nagiej postaci ludzkiej w naturalnym środowisku. Dwie kobiety u wody Špály należą prawem do niedocenionych skarbów sztuki. Nieduży obraz pracuje praktycznie tylko z trzema kolorami. Do czerwonej, która symbolizuje gorące letnie upały, opalone ciała i pragnienie, malarz wybrał uzupełniające niebiesko-zielone środowisko. To przypomina chłodną wodę, letnie niebo i zielone drzewa. Kompozycja kolorów obrazu przejmuje również obrazową kompozycję powierzchni i linii.  Zgodnie z kubizmem napotykamy prawie wyłącznie proste linie, ostre kąty i precyzyjny zestaw elementów artystycznych. Ich mozaikowy układ, rozmieszczony w geometrycznych kształtach na regularnej siatce, zmusza do zastanowienia się nad budową obrazu.  Racjonalne zimno równoważy energia walki przeciwstawnych kolorów. Ich wyrazisty efekt przywołuje połyskującą powierzchnię wody i kojący cień drzew latem.