To właśnie z tego znaczącego okresu Slavíka pochodzi obraz Leżącej Jany. Autor pracował z typowym dla niego płótnem o wymiarach 150 × 200 cm, które miało uchwycić prawdziwe ludzkie proporcje. Obraz przedstawia nagą kobietę leżącą na plecach. Postać kobiety jest czerwono-żółta i spoczywa na niebieskim segmencie przypominającym oparcie. Dzieło jest tworzone przy użyciu kolorowych, okrągłych warstw reliefowych, którymi Slavík wyrażał formę na przełomie lat 60. i 70., tworząc charakterystyczne i urzekające podobieństwa.