Po tym, jak nie został przyjęty na Akademię Sztuk Pięknych w Pradze, uczęszczał do prywatnej szkoły malarstwa Ferdinanda Engelmüllera w latach 1898–1901. Następnie został uczniem Antonína Slavíčka, wybitnego malarza krajobrazów, wychowanka atelieru Mařáka. Obaj malarze malowali razem na Wyżynie Czesko-Morawskiej w Kameničkach. W latach 1909–1911 wraz z malarzem Jaroslavem Hněvkovskim odwiedził Cejlon i Indie, gdzie malował barwnie urzekające krajobrazy, nietknięte ludzką cywilizacją. Po marginalnym okresie malarstwa kubistycznego, na który wpływ miał Vincenc Beneš, powrócił do malarstwa pejzażowego z elementami neoklasycyzmu. W 1919 roku został wysłany do Francji, aby uchwycił martwą krainę pól bitewnych I wojny światowej. Od 1925 r. został profesorem malarstwa pejzażowego na Akademii Sztuk Pięknych w Pradze. Jego nauczanie było jednym z najbardziej postępowych, czego dowodem są legendarne podróże jego studentów na plenerowe malowanie na Korsykę, do Francji, Włoch i Dalmacji w latach 1925-1939. Według wyżej wymienionego jest oczywiste, że Nejedlý celowo wybierał południowy słoneczny krajobraz. Na naszym terytorium oczarował go obszar Mělníka, Szumawy i Czeskiego Raju.