Myslbek, Josef Václav / Święty Wacław

Josef Václav Myslbek / Święty Wacław

1894

W 1888 r. Ministerstwo Kultury i Nauczania zamówiło jeździecki pomnik św. Wacława, który stał się kluczowym dziełem Myslbeka i współczesnym symbolem czeskiej państwowości. Opracował dla dzieła wiele rysunków, opracowań i projektów, a dzieło było dokończone rok po jego śmierci. W twórczości autora łączy się klasyczna i realistyczna forma z legendami i tematami dotyczącymi mitycznych słowiańskich bohaterów. Zdolność Myslbka do świętowania pogaństwa i niewolnictwa w połączeniu ze współczesnymi nowoczesnymi środkami wyrazu, nadaje jego twórczości ponadczasowy wymiar.

MYSLBEK JOSEF VÁCLAV

Początki twórczości Myslbeka związane były z różnymi warsztatami rzeźbiarskimi, do 1866 r. pracował w warsztacie Tomáša Seidana. W latach 1868 do 1872 studiował malarstwo u Josefa Matyáša Trenkwalda. Pierwsze niezależne dzieła, takie jak Šárka (1871) i Apotheosa (1873), odzwierciedlają twórczość Josefa Mánesa i jego słowiańskiego typu. Pierwsze monumentalne dzieła to pomnik Jana Žižki z Trocnova dla miasta Tábor (pomnik z 1877 roku został usunięty z powodu wady materiału) i pomnik Jana Žižki z Trocnova dla miasta Čáslav (1881), gdzie wymyślił nową koncepcję postaci wodza, która stała się inspirująca dla kolejnych artystów. W 1881 roku wygrał konkurs na rzeźbę na Mostu Palackiego, która po II wojnie światowej została przeniesiona do Wyszehradu. Jest to synteza romantycznych uczuć z neorenesansową morfologią. Projekty Lumír i Pieśn zostały nagrodzone w 1888 r. srebrnym medalem państwowym w Wiedniu. W 1900 r. otrzymał złoty medal na wystawie światowej w Paryżu za pomnik kardynała Schwarzenberga. Ponadczasowym dziełem jest brązowy krucyfiks z 1890 roku na nagrobek barona Ringhoffera w Kamienicy, którego odlew znajduje się nad jednym z ołtarzy Bazyliki Sacré-Coeur w Paryżu.