Prace są syntezą dekoratywizmu i ekspresywności pod względem plastyczności oraz pasji i emocjonalności pod względem wewnętrznym. W tym duchu powstała rzeźba Orfeusz (1916), która przedstawia tragedię człowieka i jego piękna. Podobnie jak Afrodyta, która jest subtelna i doskonała, zrównoważona pod względem kompozycji i wewnętrznej siły ekspresji.