Beneš, Vincenc / Sielanka

Vincenc Beneš / Sielanka

1910

Obraz Sielanka jest ogromnym i pod wieloma względami niezwykłym przykładem typowego okresu kubistycznego Beneša, którym wyznaczał się już wcześniej, zanim około 1912 roku zaczął malować swoje obrazy w duchu analitycznego kubizmu. Redukcja kolorów, przeważa forma i niezwykle bogata kompozycja. Beneš oddaje symboliczny, wręcz rytualny temat kąpieli, który jest często odtwarzany w czeskim środowisku od początku wieku do połowy lat dwudziestych. W środkowej części obrazu przedstawionych zostało siedem postaci. Trzech mężczyzn prawie sztywno obserwuje cztery kąpiące się kobiety. Wszystko to odgrywa się w harmonijnym i na pierwszy rzut oka idealnym krajobrazie o niemal religijnej naturze.

BENEŠ VINCENC

Beneš studiował w Technikum Artystycznym w Pradze u profesorów Emanuela Dítě i Emanuela Krescence Liški w latach 1902-1904, a następnie na Akademii Sztuk Pięknych w Pradze u profesorów Vlaha Bukovaca i Rudolfa Ottenfelda w latach 1904-1908. W latach 1909 - 1911 i 1917 - 1949 był członkiem Stowarzyszenia Artystów Malarzy Manes. Ważnym etapem życia artystycznego Vincenca Beneša było członkostwo w grupie Osma. W 1933 roku został członkiem Czeskiej Akademii Nauk i Sztuki. Napisał kilka ważnych prac teoretycznych, w których z innej perspektywy spojrzał na osobowości malarstwa europejskiego. Przed pierwszą wojną światową tworzył głównie w duchu kubizmu. Jednak po 1918 r. zajmował się nowoczesnym malarstwem pejzażowym, a później także neoklasycyzmem. Zdobył uznanie również za granicą, głównie we Włoszech, Francji, Anglii, Polsce, a przede wszystkim w USA, gdzie zrealizował nawet kilka wystaw, np. w Pittsburghu, Filadelfii lub w Chicago.